പറയാനെനിക്കൊരു ഭാഷ വേണം
പാല്‍മണമൂറുന്ന ഭാഷ വേണം .
പാടാനെനിക്കൊരു ഭാഷ വേണം
പാരാകെ പുകഴുന്ന ഭാഷ വേണം .
കാതില്‍പ്പതിഞ്ഞ മധുമൊഴിയില്‍
നാവില്‍തിരിഞ്ഞനറുമൊഴിയില്‍
അമ്മതന്‍ നാവില്‍നിന്നിറ്റുവീണ
പ്രേമാമൃതത്തിന്‍റെ തുള്ളികള്‍ .
ഉദരത്തിലുരുവായ നാള്‍മുതല്‍
ഉരുവിട്ടൊരമ്മമൊഴികളില്‍
അറിവിന്നാദ്യപാഠങ്ങള്‍ നെഞ്ചില്‍
നിറയുവതക്ഷര ഖനികള്‍ .
ഉദരംവിട്ടൂഴിയില്‍ വന്നനേരം
അമ്മതന്‍ ഭാഷയില്‍ കരഞ്ഞൂ ഞാന്‍
ആയതിന്‍ താളക്രമങ്ങളെന്‍റെ
ജീവന്‍റെ താളമെന്നറിഞ്ഞൂ ഞാന്‍ !
ആദ്യം മൊഴിഞ്ഞതുമക്ഷരം കുറിച്ചതും
ആ മാതൃഭാഷയിലായിരുന്നു .
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കണ്ടതും വിസ്മയംകൊണ്ടതും
ആ മഞ്ജുഭാഷയലായിരുന്നു .
പോകുംവഴികളില്‍ പാഥേയമായ്
പാടുംവരികളില്‍ പാലമൃതായ്
നാടിന്‍ മഹിതമാം മാതൃകങ്ങള്‍
കാത്തിടുമെന്നുമെന്‍ മലയാളം .
***
No comments:
Post a Comment