നാവില്നിന്നു നാവിലൂടെ ആ വാര്ത്ത പരന്നു.
ആളുകള് തോപ്പുമുക്കിലെ ബസ് ഷെല്ട്ടറില് തടിച്ചുകൂടി .
കൂടിനിന്നവര്ക്കെല്ലാം അവളെപ്പറ്റി ഓരോ കഥകള് പറയാനുണ്ടായിരുന്നു.
നഗരത്തില്നിന്നു ട്രാന്സ്ഫറായിച്ചെന്ന ഹെഡ്കോണ്സ്റ്റബിള് കുട്ടപ്പന്നായരും അവളും
തമ്മില് ഇഷ്ടത്തിലായെന്നും വാടകക്വാര്ട്ടേഴ്സില് ഇരുവരും ഒരുമിച്ചു താമസിച്ചുവരവേ, പെട്ടെന്നൊരുദിവസം അയാളെ കാണാതായെന്നുമാണ് ഒരു കഥ .
അധികമായ ലൈംഗികോര്ജ്ജം തലയ്ക്കുപിടിച്ചു വട്ടായിപ്പോയതാണെന്ന്
ഫ്രോയിഡിനെ കൂട്ടുപിടിച്ചു കഥപറഞ്ഞവരും കൂട്ടത്തില് ഉണ്ടായിരുന്നു .
കഥകള് എന്തുതന്നെയായാലും ആ ഭ്രാന്തിപ്പെണ്ണിനെപ്പറ്റി ആളുകള് വാതോരാതെ വര്ത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു .
കുറേനാളായല്ലോ ഇവിടെയൊക്കെ കാണാന്തുടങ്ങിയിട്ട് . എവിടെയുള്ളതാണോ ആവോ ?
ആര്ക്കറിയാം ?
ഭ്രാന്തുവന്നാല് പിന്നെ നാടും വീടുമുണ്ടോ ? സ്വന്തോം ബന്ധോമുണ്ടോ ?
പൂനിലാവും പൊരിവെയിലും ഒരുപോലെയല്ലേ ?
ഇന്നലെ ഇരുട്ടുന്നതുവരെ ആ ഇലക്ട്രിക്പോസ്റ്റില് ചാരി , കണ്ണുംപൂട്ടി ഒരേനില്പ്പായിരുന്നു . അപ്പഴേ തോന്നിയതാ ഇതിനു ചാക്കാലയടുത്തെന്ന്.
പലതരക്കാരായ കാഴ്ചക്കാര്ക്കിടയില്, പലപല ആക്ഷേപങ്ങള്ക്കിടയില് അവളുടെ ഉടല്രഹസ്യങ്ങള് തുറന്നുകിടന്നു .പ്രായഭേദമെന്യെ, ആണ് പെണ് ഭേദമെന്യെ എല്ലാവരും അത് കണ്ടുനിന്നു .സ്ഥാനംതെറ്റിക്കിടന്ന ഉടുവസ്ത്രം നീക്കിയിട്ട് ആ നഗ്നത മറയ്ക്കാന് ആരും മുന്നോട്ടു വന്നില്ല . അഴുക്കുപിടിച്ചതെങ്കിലും കാണാന്കൊള്ളാവുന്ന പെണ്ണുടലായിരുന്നുവല്ലോ അത് ! നിരപ്പുള്ള നെഞ്ചില് രണ്ടു കരിമൊട്ടുകള് കുരുമ്പിച്ചുനിന്നു . ഈച്ചകള് അതിന്മേല് ഉമ്മവച്ചു നട ന്നു . മുരുക്കിന്പൂവിനു ചുറ്റും മുള്ളുകള് എന്നപോലെ നാഭിച്ചുഴിക്കു താഴെ നീലരോമങ്ങള് എഴുന്നുനിന്നു . അവയ്ക്കിടയിലൂടെ തേനുറുമ്പു കള് അരിച്ചുനടന്നു .
ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ അവള് അനക്കമറ്റു കിടന്നു .
ചിലര് അതുവഴി പോയ പോലീസ്ജീപ്പിനു കൈ കാണിച്ചു . ജീപ്പു നിറുത്തി ഒരു പോലീസുകാരന് ഇറങ്ങിവന്നു . അവളുടെ കിടപ്പുകണ്ട് ഒന്നു ചിരിച്ചു . ആത്മഗത മെന്നോണം അയാള് പറഞ്ഞു : അവള് ധ്യാനനിദ്രയി ലാണ്. തനിയേ ഉണര്ന്നുകൊള്ളും.
വെള്ളത്താടിയും മുടിയും കാറ്റില്പറത്തി, വെള്ളിവടിയും ചുഴറ്റി ഒരാള് മേഘമലയില്നിന്നും ഇറങ്ങിവന്നു . ആള്ക്കൂട്ടത്തെ വകഞ്ഞുമാറ്റി അയാള് അവള്ക്കരികിലെത്തി . അയാളുടെ തീക്ഷ്ണതമുറ്റിയ കണ്ണുകള് അവളുടെ അനക്കമറ്റ ശരീരത്തെ ചുറ്റിയുഴിഞ്ഞു ; വലതുകയ്യിലെ വെള്ളിവടികൊണ്ട് തെന്നിമാറി ക്കിടന്ന ഉടുവസ്ത്രം കോരിയെടുത്ത് അവളുടെ നഗ്നതയ്ക്കുമേലിട്ടു.
ഫ് , നായിന്റെമോനേ , നേരെയന്നു കിടക്കാനും സമ്മതിക്കൂല്ലേ ?
ഭ്രാന്തമായ ഒരലര്ച്ചയോടെ അവള് ചാടിയെണീറ്റു. നക്ഷത്ര ച്ചുവപ്പാര്ന്ന കണ്ണുകളില് നിന്ന് കാമരശ്മിക ള് വര്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അവള് അയാള്ക്കുനേരെ നടന്നടുത്തു .
അയാള് പുഞ്ചിരിതൂകിക്കൊണ്ട് , വെള്ളി വടിയും ചുഴറ്റി , മേഘമലയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി .
നിരാശ യോടെ അവള് തിരിച്ചു നടന്നു . പഴയതുപോലെ ഇഷ്ടശ യനം തുടര്ന്നു. മെല്ലെമെല്ലെ കണ്ണുകളടച്ച് ഗഡമായൊരു രതിനിദ്രയിലേക്ക് അവള് ആഴ്ന്നാഴ്ന്നിറ ങ്ങി പ്പോയി .
ജനക്കൂട്ടം അതുകണ്ട് അന്തംവിട്ടു നിന്നു.
അപ്പോള് ആകാശത്തുനിന്ന് ഒരശരീരിയുണ്ടായി :
വസ്ത്രത്തെക്കാള് ശ്രേഷ്ഠം ശരീരവും ശരീരത്തെക്കാള് ശ്രേഷ്ഠം കാമനകളമത്രെ .
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete