ഹൃദയത്തില്‍ ചേര്‍ക്കുന്നു ഞാനോരോ ദിനത്തിലും
ആയതിന്നൂര്ജ്ജമുള്ക്കൊണ്ടുലയാത്തോണിതുഴയുന്നഴലിന് സാഗരത്തില്‍.
വിത്തംമോഹിച്ചു മര്‍ത്യജീവിതമിരു-
തീരങ്ങളില്പെട്ടുഴലുന്നതെന്തി
മിഴിതോരാതെ പെയ്യുന്നരാവുകള്‍ക്കും
മൗനനൊമ്പരങ്ങള്‍ക്കുമറുതിയെന്നോ
ഹൃദയംപറിച്ചേകുന്ന ചുംബനപ്പൂവുകള-
ധരമറിയാതെ കരളിലെടുത്തുവച്ചോരോ
പകലെണ്ണി രാവെണ്ണി ഋതുക്കളൊടുങ്ങവേ
പെറ്റുപെരുകുന്നു കനവുകളാകാശം കാണാത്ത പീലിപോലെ
ഇരുകരളുകള്‍ പകുക്കും നിശ്വാസച്ചൂടിനാല്‍
പൊള്ളുന്നുവോ പച്ചമിഴിയുള്ള തോഴനും.
ഏതുതൊഴിലും മാന്യമായ് കരുതുകില്‍
ജന്മനാടല്ലൊ നമുക്കെന്നും പ്രിയസ്വര്‍ഗ്ഗം.
No comments:
Post a Comment